Yusuf'un Kuyusu

                                             Görmezler..
                                             Karanlığın içindeki o kör kuyuyu..
                                             Sahte aydınlıklardan kör olan gözleriyle.

                                             Kuyuya düşmüş olan Yusuf'un halini..
                                             Ve Kenan'ı..

                                             Kendi dünyalarında bir hayat kurmuş,
                                             ve o hayata çekmeye çalışıyorlar.
                                             bir girdap içinde..

                                             Bilmezler Yusuf'un yaşadıklarını..
                                             ve acıyarak bakarlar..
                                             oysa bil-e-mezler yarını..

                                             Ne diyordu bir şair..
                                             "bak aynı başına gelmiş adamın..
                                             benim başıma gelen
                                             o da üzülmüş aynı benim gibi..
                                             benimki daha acıklı değil onunkinden,
                                             fiyakalı değil onun acısı benimkinden..
                                             sade güzel olan kelimeler..
                                             sade kelimeler...
                                             kelimeler..."

                               14 Aralık 2014 / ismini vermek istemeyen bir şehirden