Bugün bir hafta kalmış,mehtaba. . Yani asker diliyle acemiliğin bitmesine. 3 Haftadır yapılan muhabbetler.. girilen içtimalar.. eğitimler.. bitmesine 7 gün kalmış,öyle diyor şafakmatik. Herkeste olmasa bile burdakilerin çoğunda var bu şafakmatik denilen zamazingo. Geçen zamanı hesaplıyor,arta kalanı gösteriyor..
Zamanla ilgili bir sıkıntım olmadığı için alma gereksinimi duymadım.
Burdan geçip giderken özleyeceğim o kadar şey var ki..Bazı içtimalar öncesi ve sonrası o ağaçlık alanda yapılan sohbetler.. içilen sigaralar..
Dediğim gibi geçip gidiyor zaman, yakalamak imkansız.
Askerlik öncesi acemi öykülerinin çoğunun yersiz olduğunu eryatağının piyade 3.koğuşu öyle güzel anlatıyor ki,bu hikaye bitmesin diye dua ediyor,anlatıcıya..
Geldiğimden berri birşeyler yazmaya çalışıyorum. Bazen edebiliğimden,bazen anlatıcılığımdan, bazen can sıkıntısından.. Yazılanları toplu halde koğuşta okumak, saçmalanmış zamanı güzelleştiriyor.
Yeni arkadaşlar edindim. Memleket arkadaşlığı.. Muhabbet arkadaşlığı.. Askeri eğitim dışında neler öğrendim diye sorsam kendime..
Yaşanmamışlık duygusunu öyle özlemişim ki.. 1 aylığına hasret giderdim,diyebilirim. En son 2011 Kasımıydı,yabancı bi ülkede, soğuk bir zamanda..
Yazacak çok şey var burda.. ve demlenmeye zaman vermeyen duygular da var..
3 Haziran 2015 - 09:25 / Amasya
0 yorum:
Yorum Gönder