Öyküler

1 Nisan 2015 Çarşamba

Çapalı'ya ağıt / Cafer Kiya'ya..

















Yıl 2014..
Bahar'a girerken..
Doğu'nun soğuğu tüm şehri sarmıştı..
o zamanlar..

Ve Burç'tan
Körkün'ü geçip Ulu Mahseri'ye uğrayıp Sergen'den girmişti, Çapalı'ya..
o yakıcı soğuk..

ve Köy Meydanında öyle bir yükselmişti ki o soğuk, baharın o ağıtlı gecesinde..
ta başçayır'a kadar hissedilmişti, o gece..

ve sabahın ilk ışıklarında..
sessiz çığlıklarında yakalamıştı..
nebileri.. budakları.. karacaları.. garipleri.. ümmetleri..

dediler kiya hakka kavuştu..
ve onlar..
kiya hak adamıydı dediler..

sabahın ilk ışıklarında harman yerinden yükselen o yakıcı soğuk..
köyü yeniden bir aleve sürükledi ki..
doğu'nun soğuğu bile dindiremedi yüreklerdeki o alevi..

aleviydi ki ..
köyün ileri gelenlerindendi..

kiyaydı..
köyün gözüydü..
yüreklerdeki alevi görmezden gelemezdi, tüm şehir..

Harman yerinde yükselen o alevi..
ve civar köylerden gelen o alevi yürekli dostlar biraz da olsa söndürmüştü..

ve
köyün kadınları sessizce ağıtlar yakıyordu,cemevinde..
doğu'nun soğuğu dinmeden..

ve
köyün erkekleri kadınlarıyla beraber kiya'yı hakka uğurladı..

dediler kiya hakka kavuştu..
ve onlar..
kiya hak adamıydı dediler..

gençler dedi..
Kiya'yı da uğurladık..
Kim dedi bizleri toplayan..
kim dedi o alevli ateşi yüreklerimizden atacak..

dediler, kiya..
köy'deki herkesi kendi çocuğu bildi..
yardımına koştu.. yetiştirdi..

dediler, kiya..
Çapalı'nın o meşhur çayırıydı şimdiki zamanın büyüklerine...

dediler, kiya
babamızdı.. emmimizdi.. dayımızdı..

dediler, kiya
dedemizdi..

dediler, kiya
budaklardı..
dursun'un büyük oğluydu..

dediler, kiya
nebilerdi..
kürt mustafa'nın oğluydu...

dediler,kiya
şimdiki zamanın çapalı'sıydı..
o yüreğiyle herkesi çapalı'ya bağlayan..


Oyy.. özünü sevdiğim.. Çapalı'lı dostlar..
Cemevinden öyle yükseliyor ki, sessiz çığlıklar..
Yürekler dayanmıyordu..

Dedelerin ezgileriyle yürekleri
hakka ulaştırıyordu,Kiya'yı..

Rüyalarda buluşuyordu..
Beyaz elbisesiyle karşılıyordu anaları, teyzeleri.. çocuklarını..

Söylüyordu, herkes..

Yıllar sonra..
Çapalı'da bir Cafer Kiya vardı, derler..
derler ki.. ama o yürekler anlar mı..

Keşke iki acı bir olmasaydı..
acılar ortak olmasaydı..

görseydi, tüm millet
duysaydı, Çapalı'nın sessiz çığlığını..

hak verirdi..
hakka giden Cafer Kiya'nın o sessiz ağıtlarla gidişini..

yani dostlar..
amca.. yeğen..
Biri Kürt Mustafa'nın oğlu.. biri torunu..

kolay değil dostlar, ikisini Çapalı'dan bir bir uğurlamak..

sürçü lisan varsa affola..
Çapalı'ya selam ola..

Budak Veli'nin.. Nebi Ahmet'in torunu
Ve Budak Dursun'un da torunu..
 
1 Nisan 2015 / Gaziantep

0 yorum:

Yorum Gönder

 
 
Copyright © Minimalist Öyküler
Minimalist Öyküler by Mehmet Budak Design by budakca