Şehrin üzerindeki dolunay

Sessiz ve boğuk bir gecenin tam ortasındaydı..
ve şehrin ıssızlığı gecenin üzerine dolunay etkisi yaratarak geceyi bilinmez bir iç sıkıntısına sürüklüyordu..
Kaybolmayan korkular, dinmeyen düşünce depremleri..
ve son istasyona kalmış umut yolculukları birikmişti,yitik bir gecenin ardından.

Dokuz buçuk tranvayının bıraktığı loş bir ferahlığın ardından şehirde herşey yerli yerindeydi,
yurdundan kaçmak isteyenlerin bir süreliğine - ya da kalıcı olarak - sığındığı şehrin molozlaşmış bölgesine doğru
sigarasını küfredercesine çekerek yavaş yavaş gecenin koynundan yarının kucağına doğru gitti.
Kendi öyküsünden sıkılıp başka öykülerin peşinden koşmak istercesine..
sessiz.. boğuk.. ve ıssız bir gecenin ardından.

5 Şubat 2015 - İsimsiz bir şehrin sokakları