Kâr'ı beklerken..

Soğuk bir doğu kentiydi, diye başladı anlatıcı..
yok yok.. bir anadolu bozkırında ıssız bir ilçe, öyle hatırlıyordu,
pencereden şehrin varoşlaşmaya yüz tutmuş sokağına bakarken.

Müziğin o zamanlar daha çok içselleştiği Ankara-Kayseri otoyolunda..
ve soğuğun pencerenin yanağından bir makaslık düşlerle geçtiği
ıssız bir anadolu ilçesi olan Keskin'de kalakalmıştı,
Beş-On otobüs dolusu insanların arasında.

Yalnız ve bir o kadar da soğuk.. Bozkır'dan gelen öğrencilerin sığındığı
dört duvar, iki ranza ve iki dolap'tan oluşan gecenin -giderek ıssızlaştığı-
karanlığında kendini ele veriyordu,iç sıkıntılar..

Bozkır rüzgarının geceyi yalayarak içine girdiği o çıkmaz düşlerin arasında kaybolurken..
3 gün boyunca kardan dolayı adam ol-a-mayan bir anadolu asfaltında kaldığı o kış..

Bitmiş sigarasını balkondan fırlatıp pencere'yi kapattı..
Beklenen kâr hâlâ yağmamıştı, şehrin molozlaşmış sokağında..

7 Ocak 2015 / İsmini vermek istemeyen bir şehir'den.