10 Haziran 2014 Salı
ölümün yedisine yaklaşırken
ölümün yedisine gelirken
halam..
özlüyorum varlığını..
yine...
her geçen sene anıyorum
anlamaya çalışıyorum
seni..
İnan edebiyat yapmıyorum..
sadece özlüyorum..
ve derler hep hala..
"Budak"ların kızı az olur ama öz olur..
nazlıdır..
inatçıdır..
senin gibi..
sen tek'tin halam...
Budak'ların tek kızıydın..
İrfanımın..
Memedimin..
Uğurumun..
Anasıydın...
Hani anamla.. babamla.. kavga edip
bizde bir gece daha fazla kalmak için..
senin için yalvardığım tek kişiydin..
hani bir rüya gibi..
gelsen bize...
hürmet etsem sana..
elini öpsem..
çayını doldursam..
kana kana içsen..
anlatsam derdimi..
sana..
hani bir bayram
ailecek beraber bir araya gelip
bizdeyken tekelin özel
rakısını içtiğimiz günler..
memedinin derdini anlasan..
irfanın yarasına merhem olsan..
uğurumuzun yaşadığını görsen..
yine gelmez misin halam..
özlüyorum varlığını halam..
ölümünün yedinci senesine yaklaşırken..
19 Haziran 2007 sıcağını
yeniden
hatırlarken..
10 Haziran 2014 / Gaziantep
Etiketler:
ölümün yedisine yaklaşırken
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder